Wednesday, November 11, 2009

Citizen Perry Classic: Ang Sigang Bakla

Sinong di naka-miss sa sigang bakla ?

Eto siya, mula kay Hener ng GP Forums....

Thursday, October 8, 2009

World-Class;Panakip-Butas






WORLD-CLASS......

Nagpapanting na naman ang tenga kapag naririnig ko ang salitang ito. Parang sirang plaka.

ANG PILIPINAS AY TAHANAN NG MGA MAY TALENTO AT ANGKING GALING NA MAIPAG-MAMALAKI SA MUNDO.

Yan ang sabi ng ibang Pinoy at hindi naman tayo nagkakamali. Nandiyan sina Lea Salonga, Charice Pempengco, Arnel Ignacio (ay) Pineda pala (joke lang), at si Manny Pacquiao. Marami pang iba ang naglagay sa Pilipinas sa mapa ng mga sikat.
Pero naisip ko minsan. Hanggang pagkanta o pag-boboxing ang inaatupag nating ipagmalaki sa mundo? At tila nakiki-ride-in ang gobyerno sa kanilang kasikatan. Binibida pa nila na sila ang dahilan kung bakit unti-unting gumaganda ang imahe ng Pilipinas sa international community.
Galing naman yata nun. Naiangat ni Charice yung GDP at GNP rate ng Pilipinas dahil sa kanyang pag-guesting sa ELLEN at OPRAH. Nag-ze-zero-crime rate ang bansa kapag nakikipagsuntukan si Pacquiao sa Las Vegas. Ang galing naman ata yun.
Kung ako naman ang tatanungin ninyo, walang namang masama kung sila ay nakikipag-sabayan sila sa ibang larangan, ngunit ang gamitin sila ng gobyerno at ng media para lang pagtakpan ang ang lahat ng mga baho ng mga opisyal sa gobyerno at kahirapan ng ating mga kababayan ay ibang usapan. Si Imelda Marcos na nga lang, nagpatayo ng mga katakot-takot na mga gusaling pansining at ospital para masabing world-class tayo at mapansin naman tayo ng mundo. Pero hindi nagtagal, ang lahat ng mga gusali ay panakip-butas lamang sa lahat ng kahirapan at mga baho ng pamahalaan. Napaalis pa rin sila ng mga taumbayan.
Ang pagiging world-class natin ay hindi sapat para pagtakpan ang lahat ng ating mga problema. Pero habang ginagawa ito ng ating gobyerno, patuloy na magiging bangag ang Pilipino sa mga Charice Pempenggco, Ariel Pineda, at Manny Pacquiao. Patuloy silang sasambahin at gagawing pambangag habang unti-unting lumulubog sa baha ang buong Pilipinas !!!




PICTURES: 1 2

Monday, September 28, 2009

Isipin Muna Bago Magpaputok At Baka Mag-Backfire !!!

Habang ang ating mga kababayan ay nagdurusa sa hagupit ng bagyong Ondoy at patuloy na apela ng mga ka-FB at Youtubers ng tulong. Isang hate speech ang sumisirkulo sa mundo ng internet. Galing sa isang Pinay OFW na nagngangalang Jacques Bermejo. Sabi sa comment niya sa Facebook Group na "Definitely Filipino" and quote:

“buti n lng am hir in dubai! maybe so many sinners back der! so yeah deserving what happened!”

Agad na nag-react ang mga "Pilipino" at "ipinagtanggol" ang ating na-knockout na lahi. Bumaha sa Multiply at FB accounts niya ng katakot-takot na kritisismo at pananakot. Tinalo pa ata

Hindi ko kilala si Ms. Bermejo dahil di ko naman siya kaano-ano o kamag-anak. May mga tsismis na may hack ang lahat ng kanyang accounts. Yan sa ngayon ang hindi pa napapatunayan ng C.P.

Dito sa C.P. ay maingat sa pagbibigay ng mga komento sa mga ganitong isyu o pumanig kaninuman kung hindi ko naman nalalaman ang buong detalye. At habang ang isyung ito ay patuloy na pinag-uusapan. Ang masasabi ko na lamang ay dapat maingat tayo sa ating mga social networking accounts at mag-ingat din sa pag-popost lalo na kung ito'y makakasira sa damdamin ng mga "balat-sibuyas" na Pilipino.

KUNG WALA KANG SASABIHING MAGANDA, SABIHIN MO ITO NANG HINDI MAKAKASAKIT SA DAMDAMIN O KUNG HINDI TUMAHIMIK KA NA LANG !!!

TAPOS !!!

Sunday, September 27, 2009

Ako At Ang Baha

Nakakahiya...pero aaminin ko na.

Isa ako sa maraming Pilipino na biktima ng baha. Pero ang nangyari sa akin kahapon ang pinaka-nakakakilabot na kuwento na dapat isali sa mga listahan ng Philippines' Ultimate Baha Stories.

Ganito kasi yun.

Ala-una na ng hapon. Hindi pa rin tumitila ang ulan na halos Biyernes pa ng gabi bumubuhos. Paglabas ko ng internet shop, kitang-kita ang ebidensiya. Bumaha ng bonggang-bongga sa Santa Rosa Bayan. Wala akong magawa paalis na ako papuntang simbahan para sa aming mini-concert. Tinanggal ko ang medyas at sapatos ko para di mabasa at saka sumuong sa knee-deep na baha papunta sa isang tawagan. Naka-full battle gear ako. Red na kapote at umbrella na sira-sira. Pagdating doon ay tumawag ako sa bahay para sabihin ang mga pangyayari at para abisuhan ang kapatid ko. Wala ang kapatid ko doon. Nakaalis na ayon sa tatay ko. Sa oras na iyon ay inadvice na ako ni Itay na suong na lang ang baha dahil sa wala nang jeep na nangahas bumiyahe sa Bayan. Kaya labag man sa kalooban ko ay sinuong ko na ang baha habang dip masyadong umuulan.

2:30 ng hapon

Umulan nang malakas, hudyat upang magpatila sa isang tv repair shop. Ilang saglit ay pinagpatuloy ko ang aking adventure habang kumakanta ng theme song ng Dora The Explorer. Pagdating sa Tiongco, sumalubong sa akin ang malakas na agos ng baha na kahit ako ay kayang tangayin. Buti na lang ay may sinet-up na tali para hawakan. Sucessful!!!Para na rin akong sumubok ng isang extreme sport. Nagpatuloy ako sa padsuong hanggang nakaabot ako sa Tagapo. Doon ay isang jeep ang sinakyan ko pauwi. Salamat at nakaraos din. Akala ko lang iyun. Nag-short-cut na kami dahil baha na sa may Hi-way dahil umapaw na ang ilog malapit University of Perpetual Help-Binan. Akala ko, ligtas na kami. Pero pagdating sa may Olivarez, sumalubong sa amin ang napalakas na agos ng baha mula sa ilog na halos tatangayin na kami. Pero mapilit sa mamang drayber. Sinuong niya ang dyip para lang madismaya. Tumirik kasi. Nag-desisyon ang mga pasahero na suungin ang baha sa kanilang sarili. Isa na ako roon. Pagdating sa highway ay isa na namang tali ang aking kinapitan. Nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang Canlalay. Doon ay nakatagpo ako ng jeep ulit. Sa pangalawang pagkakataon, ay naisalba ang aking mga paa na nagka-sugat-sugat na. Pero ulit ay nadismaya na naman ako. Inabisuhan na kami na hindi na sila makakatuloy sa tulay pababa ng United. Kay ulit ay naglakad na naman ako. Kawawang paa. Pagdating pa sa United, halos malapit na sa baywang ang baha roon. Wala nang atrasan ito. Basa na kung basa. Tinuloy ko na ang huling stage ng aking adventure. Pagdating ng 6 ng gabi, nakarating na ako na buhay at may bahay pa akong matitirahan. Suwerte pa ako, ewan ko sa iba !!!

Sunday, September 20, 2009

Mag-Ingat Sa Mga Bulok Na Holdaper.

Note: Sa maniwala kayo't sa hindi, totoong nangyari ito sa mismong lugar namin.

Ano kaya ang feeling tinutukan ng baril sa kanang sentido ?

Yan ang tanong bumulabog sa isip ko kahapon. Linggo ng hapon, nagpaalam ako sa mga magulang ko na mag-iinternet ako. Umokey naman sila sa pangakong babalik ako ng maaga. Di naman kalayuan ang internet shop sa aming bahay at mura pa ang rate kaya ako na-enganyo. Mga bandang ala-sais y medya ng gabi, nasa kasarapan ako ng panonood ng The Simpsons at pag-update sa aking Facebook nang biglang may sumambulat sa harapan ko. Tinutok niya yung baril sa aking kanang sentido sabay sambit ng....

PERA MO !!!

Hala, patay na. Pero yun ang akala ko. Ibibigay ko na sana yung aking wallet nang dahil sa di malamang kadahilanan ay kumaripas ang takbo yung holdaper at yung kasama niya palabas at sumakay sa kanilang motor palabas ng village. Huli ko nang nalaman na dahil sa babae na akmang may tinatawagan at inakala ng mga holdaper na pulis iyon kaya nagkulasan sila. Balik sa kuwento, sa pagkakataong iyon ay isinara namin ang pintuan ng shop sa takot na baka bumalik ang mga holdaper with muching company. Tumawag ang may-ari sa kanyang kamag-anak para tumawag ng mga tanod habang iyak ng iyak yung babae dahil sa takot. Pero kung ako ang tatanungin ninyo, kalmado pa rin ang kalooban at walang senyales ng pagkatakot dahil kung gayon ay wala nang Citizen Perry na mag-susulat sa blogsite na ito. Tumawag na ako sa amin para sabihin ang nangyari at upang tumawag ng mga tanod. Dumating ang ilang minuto, naroon ang mga usisero at mga tanod. Doon na napalagay ang aking kalooban. Lumabas na kami. Ang resulta, tanging cellphone na pag-aari ng kapatid ng babae ang na-dekwat. Halatang mga amateur yung mga humoldap. Pero salamat sa Diyos, walang nakuha sa wallet ko o ang aking MP4 Player. At kung ibibigay ko pa iyon, tiyak dismayado yung mga iyon dahil 50 lang laman ng wallet ko.

Tatapusin ko na ang kuwentong sa isang panawagan sa mga bulok na holdaper na nag-assault sa amin: MGA BULOK !!! DUWAG !!! PARANG TAWAG LANG SA TELEPONO KUMARIPAS NA KAYO !!! MGA AMATEUR !!! BUMALIK NA LANG KAYO KAPAG PROFESSIONAL NA KAYO !!!

AT KAYO MGA PUMUPUNTA SA MGA INTERNET SHOPS, MAG-INGAT SA MGA BULOK NA HOLDAPERS !!!

Friday, September 11, 2009

Ano Ang Panama Ni Frank Sinatra?

"I want nobody, nobody but you !" "I want nobody, nobody but you !"

Nagpapanting ang tenga kapag nariring ko yung kantang iyon. Gusto ko na ngang sumugod sa Korea para sapakin kung sinuman ang gumawa nito. Pero naisip ko na baka balikan ako ni Kim Jong-Il at mabura sa mapa ang Pilipinas sa pamamagitan ng isang nuclear missile. Hindi ko na lang tinuloy. Pero paano kung ang kantang ito ang magdadala sa iyo sa kamatayan....
SAPAT NA DAHILAN ITO !!!

MGA LITRATO 1 , 2

Monday, September 7, 2009

Masarap Magbasa Ng Tabloid Habang Umiimom ng Energy Drink

Ayoko nang magbasa ng broadsheet dahil di na kaya sa allowance ko na bumili ng 20 Pesos na diyaryo na ang laman ay puro kaluhuan ng mga kung sinong mayayaman na hindi ko naman kilala. Kaya bumili na lamang ako ng Bulgar, isang pahayagang tabloid. Maliit, kasya sa bag, at mura. Yan ang tabloid. Pero ang mas-nagustuhan ko sa tabloid ay kung paano ibalita ang isang balita. Example:

Nilamon ng Manila Bay
MAGSYOTA TODAS SA HULING HALIK

Matalinhaga yung headline. Makata ata yung nagsulat.
Mas lamang pa yung mga showbiz headlines kesa sa mga tungkol sa pulitika. Krimen ang karaniwang main banner story. At tungkol sa pulitika, parang walang pinag-iba sa showbiz. Puro tsismis lang. Bombarded din ang Bulgar ng mga opinion columns mula sa mga pulitiko(na mukhang tatakbo) hanggang sa mga di ko na kilala. Di rin mawawala sa Bulgar ang showbiz column kung saan doon ko natagpuan si Cristy Fermin ( na matabil pa rin ang dila kahit wala na siya sa The Buzz).
Public service-oriented and very informative din ang Bulgar dahil nagbibigay sila ng mga tips tungkol sa pamilya, pag-ibig, at marami pang-iba. Sa Horoscope page ko nakilala si Maestro Honorio Ong or (siya ay walang koneksyon sa idol kong si Bob Ong). Kaya niyang basahin ay iyong kapalaran sa pamamagitan ng baraha, numero, at palad. Puwede mo pa siyang i-text. Tiyak, instant sagot na, instant reply pa !!! Tungkol sa sex at love life, si Roma Amor ang bahala diyan(ewan ko kung trip-trip ng mga magulang niya na bigyan siya ng ganung pangalan). Meron din silang classified ads na kung minsan ay may naliligaw na tulad nito:

ADULT TOYS FOR MEN & WOMEN
PAMPAHABA-TABA, PAMPATIGAS, PAMPATAGAL, PAMPAGANA, DAGDAG KATAS, ALL in ONE Pills, ENLARGER PUMP,VIBRATORS, STRAP ON, DILDOS, REALISTIC VAGINA, SEX RING *P 300/box up* FREE PAMPAGANA* FREE DELIVERY*

Bilang pagtatapos, may trivia ako sa inyo....

UMAATAKE SI TANING PAG ALAS-3 NG MADALING ARAW !!!


GULAT KA 'NO ?!! SAAN KO NALAMAN ? NABASA KO LANG SA....




LITRATO GALING DITO



Sunday, September 6, 2009

10 Stupid Things That Every Filipino Should Know

1. That Carlo J. Caparas was awarded National Artist rather than Bob Ong(and anyway, who's Bob Ong ?)
2. That a Pampanga congressman gets even proud for not putting his house on his Statement of Assets And Liabilities(sarap sapakin sa PANGA).
3. That government scandals last for only few months and forget it.
4. That Sex scandals are more glamourized rather than rebuilding the ailing movie industry.
5. That "pogi" bands has more fans(ay pogi ni Chaaaaaaammmmmmppppp!!!(refering to the burger)).
6. That Filipino girls love watching Gossip Girl even we are a "third world" country.
7. That the walls of the executive villages in the Metro Manila has shards on glass on top of it.
8. That we care about showbiz rather than politics.
9. That Filipino boys are more "emo" than American boys.
10. That we don't care about our country very much.
And by the way, another thing that is stupid is that you are reading this post.
YOU ARE VERY STUPID AT THIS MOMENT !!!

Sunday, August 30, 2009

Citizen Perry's Second Podcast

Featuring my story on our title defense. Enjoy !!!


Citizen Perry Podcast 002.mp3 - Citizen Perry

Friday, August 28, 2009

Citizen Perry Podcast 001

This is my first podcast. Medyo groggy po ako nung ginawa ko po ang podcast na ito. Galing kasi sa tulog. Anyways, enjoy !!!


Citizen Perry Podcast 001.mp3 - Citizen Perry

Thursday, August 27, 2009

Info-Loko-Mercials

Nagagalit na si Sen. Miriam Santiago sa mga pulitikong may mga infomercials sa tv at radyo. Ang sabi niya, dapat silang imbestigahan kung saan nanggagaling ang kanilang perang ginamit sa mga infomercials. Pero sabi ng COMELEC, wala silang kapangyarihan para tanggalin ang mga informercials dahil hindi pa naman sila nagdedeklara ng kandidatura. Ang galing talaga ng mga pulitiko natin. May utak na, magaling pang lumusot. At tulad ng COMELEC, wala tayong magagawa dahil nandyan na 'yan. Pero tingin ko, araw-araw na tayong binobomba ng mga pagmumukha ng mga pulitikong ito. Sa mga road projects, andiyan sila sa mga tarpaulin. Pag may mga espesyal na okasyon ,kasama ang lamay, naroon din sila. Kaya hindi na bago sa akin ang mga ganitong eksena. Sa advertising, meron tayong tinatawag na "presence" o ang pagpapakilala o pagpapaala na hindi na kailangan direktang ibenta ang sarili. Kaya saludo ako sa mga pulitikong ito na gumawa ng palusot para hindi sila husgahan na "maaga silang nangangampanya". Nagawa ninyong baluktutin ang mga batas para naman pumanig sa inyo mga interes. Dapat lang kayong gawing "cum laude" sa pagbabaluktot.

Friday, August 21, 2009

Passed Out


Isa na siguro sa pinakamalaking kahinaan ko ang antok. Kahinaang kailangang labanan. Kagabi, nagpaalala naman ang kalangitan sa kasalanan ginawa ko, ANG MATULOG SA SIMBAHAN SA HARAPAN PA MISMO NG PASTOR !!!
Hindi ko kung bakit ito ang laging drama ko pag araw ng Linggo. Maayos naman ang araw ko. Natulog naman ako ng tama sa oras. Nakikinig naman akong mabuti. Anong mali sa ginawa ko ?
Inaamin ko naman na kasalanan ang tulugan ang Diyos habang nagsasalita siya, eh kung ginawa mo naman ang dapat kong gawin, wala talaga akong magagawa. Magalit na kayo sa akin pero ginagawa ko na talaga ang tama.

Bono's quote on 4:02

Monday, August 17, 2009

How To Destroy Manny Pacquiao ?

Okay, so we all know Manny Pacquiao, right ? He is one of the greatest pound-for-pound boxers of all time. And we don't to mention his long list of titles because it's gonna make my mind blow and you cannot see me anymore. But what the Pacman does with my blog? Well, I created a formula on how to destroy this man whom they called " THE MEXICAN DESTROYER". Here's how:
1) TAKE A BUNCH OF POLITICANS ON EVERY SIDE OF HIM- Para naman yung mga pulitiko naman yung makita sa bawat tv at diyaryo at hindi ang ating Pambansang Kamao. Tutal naman, agaw-pansin itong mga 'to kapag nababalita si Pacquiao. Magaling mang-agaw-trip. Epektib !!!


2)ENGAGE HIM TO POLITICS- Sulsulan si Pacman na tumakbo ulit sa darating na halalan. Total naman, maraming pera si Pacman na pinaghirapan niya sa pag-bubuksing. Gamitin ang pera sa pagbili ng mga boto.



3)MAKE AN ALBUM THAT EVERY MASA SHOULD SING ABOUT- Gumawa ng katakot-takot na bilang ng albums para kay PACMAN para gawing katawa-tawa ng lahat ng mga manonood sa kanya.Pero malay mo, mag-number 1 sa MYX DAILY TOP 10 o ma-nominate sa AWIT AWARDS o di kaya, hirangin siyang NATIONAL ARTIST


4)CREATE A SHOWBIZ CAREER- Kulitin si Pacman para gumawa ng mga pelikula tulad ng Anak ni Kumander kung saan bida siya. Punuin ng mga walang-kakuwenta-kuwentang mga intriga tungkol sa kanya sa mga diyaryo at telebisyon. Gumawa ng mga sitcoms tulad nito:



Malamang ay distract na siya sa pag-bubuksing at hindi na siya matagumpay sa mga susuunod na mga laban sa hinaharap. Adding insult to injury is Aling Dionesia.


Sana nakatulong ang mga tips ko sa inyo para sa gustong sirain ang carrer ni Pacman. Sana ay suwertihin kayo. Huwag kalimutang humingi ng tulong kay Bigote upang magtagumpay.

P.S. Nakalimutan kong idagdag sa listahan ang gumawa ng mapanirang blog gaya nito !!!

Pictures 1 2 3 4 5
Videos 1

Saturday, August 15, 2009

The Brouhaha Of Primetime TV (PART 2)




















We continue our previous blog regrading our observations on your favorite primetime telenovelas.

4) HEAVY PROMOTIONS- This is how noontime shows do their best. Create a grand launch for a soap opera composed of a bunch of singers, dancers, and the whole cast itself. And it does not stop there, you go round the different shows and put moving graphics below the screen to promote the soap opera. Now that's what you call "too much".

5)SPIN- OFFS- Have you ever noticed that some of our favorite soap operas on primetime tv are spin-offs from movies, songs, or even foreign telenovelas. Which means we have a creativity crisis here.

6)THE "ONE-LINER" TITLES- PANGAKO SA IYO, MAY BUKAS PA, TAYONG DALAWA. These good examples of "one-liners" make a mark to every tv audience. Why don't we try this: NGAYON AT KAILANMAN, HINDI KITA IIWAN DAHIL NANDITO AKO PARA SA 'YO AT MAMAHALIN KITA NG TUNAY AT WALANG HALONG PAGKUKUNWARI AT NG BUONG KATAPATAN (catches some breath).

And as I end this post, I hope that somebody would end this brouhaha. It's not funny anymore.

I'M MAD AS HELL, AND I'M GONNA TAKE THIS ANYMORE !!!
-Howard Beale, from the movie, "NETWORK"

Pictures: 1,2

Thursday, August 13, 2009

The Brouhaha Of Primetime TV















I do not know how telenovelas became a hit to the Filipinos especially to the urban poor. But what I know is that the "Marimar Fever" that swept the Phlilippne shores on 1996. It toppled the news program TV Patrol, which was then anchored by Noli De Castro(not related). Hindi pa siya pulitko noon. And since then, ABS and GMA followed the "Marimar Formula" and until now, it became a national pastime.

C.P. asked an urban poor...

C.P. :Nanood ba kayo ng Gossip Girl?
U.P.:Ano yun?
C.P.: Iba na lang, 90210?
U.P.:Ano ba yun? Bagong number ng pulis?
C.P.: Eh Rosalinda, nanonood ba kayo?
U.P.: AH, OO SIYEMPRE !!!

C.P. disappointedly departs from the slum...

Anyway, because we don't have cable tv to watch Discovery and ANC, and because of the poor signal of Studio 23, I have no choice but to watch this kind crappy telenovelas. I made my own investigation and here are my observations regarding the popularity of Pinoy telenovelas....

1) MUSHY SCENES- Love is the common theme for any telenovelas. That's the rule. You must inject romantic scenes in these shows to give a boost to the fans their favorite love team and also the show's ratings. Also you can add some lusty scenes to stimulate the sexual senses of every men.
2) CONFRONTATIONS-Slapping, punching, cursing, and fighting, but not on the boxing ring. If you want a good telenovela, you need to add violent scenes to get attention of the viewers. Make sure that MTRCB won't warn on that.

U.P. 1 : Sige sampalin mo siya.
U.P. 2: Sige suntukin mo yang bruha na 'yan.
U.P. 3: O sige, pustahan na !!!

3) LENGTHY COMMERCIALS- Alam mo yung classic na tagpo kapag pinutol yung inaabangan mong eksena sa telenovela ng mga mahahabang commercial. Magmumura ka at sisihin mo yung mga patalastas sa TV. Kulang na lang, sipain yung TV. Ganun talaga. Kumikita ang isang palabas dahil sa mga commercials na ang bida ay mga bida rin sa mga telenovela. And you cannot blame them because that is all in the name of business.

MORE OBSERVATIONS COMING UP ON THE NEXT POST !!!

Pictures from: 1,2

Tuesday, August 11, 2009

Mabulunan Ka Sana !!!

Ano kaya ang mararamdman mo kung ang presidente mo at ang mga alipores niya ay kumakain sa isang mamahaling restaurant at nagbayad ng kulang-kulang na 1 milyong Piso?

Take Note....

ISANG MILYONG PISO !!!

Ganito na ba ka-insenstibo ang ating gobyerno sa kalagayan ng ating mamamayan? Habang gutom ang karamihan sa ating mga mahihirap, eto ang mga nasa puwesto, kumakain ng magagara at masasarap na pagkain. Pinapakita lamang ng balitang ito sa New York Post ang kamalian sa ating sistema.
Hindi ito isyu ng karapatan nilang kumain ng masarap. Ang isyu dito ay ang delikadesa at sensibilidad ng mga nasa puwesto. Maaatim mo ba na habang namamatay yung kababayan mo sa gutom, eto ka at kumakain sa isang mamahaling restaurant at kumakain ng mga masasarap na pagkain, kahit ba sariling pera ang ginamit mo sa pagbayad nito.
Maski si Leyte Congressman Martin Romualdez, ayaw magsalita. Daanan ba naman ang media. Baka masakit ang ngipin o masakit ang tiyan.

MEDIAMAN: Daanan ba naman kami, eh iinterbyuhin lang naman namin siya kung totoong sa kanyang bulsa yng perang ginamit niya sa pagbayad sa pagkain. Ganito na ba katapobre ang mga nasa gobyerno. Eh kung taga-Leyte lang ako, duraan ko kaya mga poster niya kapag tumakbo pa yang congressman. Mabulunan sana siya !!!

Oo nga naman, kung ako ang tataungin niyo, mamamtay na lang akong dila't ang mata sa gutom kesa mamatay sa atake sa puso. Kaya sa iba d'yan na walang delikadesa at pakiramdam,

MABULUNAN KA SANA !!!




Sunday, August 9, 2009

Back To Square One

A year ago, gumawa ako ng sarili kong blog na pinamagatang, "Pinoy Epal". Tumagal ito ng halos pitong buwan at umani ng kaliwa't kanang mga comments. After nun, gumawa pa ako ng iba pang blogsites na tumagal langng ilang araw.

At ngayon, back to square one ako....

Nag-iisip ako kung anong bagay ang isusulat ko sa blog na ito. Kuwento, jokes, mga nakakatawang litrato, mga bagay na kumakalikot sa aking sub-conscious na bahagi ng aking isipan, at kung anu-ano pa. Tinanong ko na kung bakit ba nauso ang blog ?

Nauso ang blog dahil naging alternatibong paraan ito upang ipahayag ang kanilang mga saloobin ukol sa mga bagay-bagay sa mundong , mula showbiz hanggang pulitika. Sa blog mo puwede mong ilabas ang sama ng loob sa mga nasa gobyerno. Mas safe ito kesa magprotesta ka sa kalsada at babatuhin ka pa ng tear gas at papaluin ka pa ng batuta at truncheon. Yun ay kung sa Pilipinas ka dahil maski pagsusulat sa pamamagitan ng blog laban sa gobyerno ay ipinagbabawal sa ibang bansa.

Ang blog ay bahagi ng "fifth estate" ng isang democratic society. Di basta-basta kayang kontrolin ng ilang mapagsamantalang kumpanya.

Lumayo na tayo sa pinag-uusapan natin, hanggang ngayon, wala pa rin akong maisip para sa blog ko. Baka sa susunod, pag medyo okey na ang utak ko, magulo pa kasi sa dami ng mga pangyayari !!!

Kaya bilang opening, ako po si CITIZEN PERRY, MADALING KAUSAP, MAHIRAP HANAPIN !!!